W dzieciństwie Karola nazywano najczęściej zdrobnieniem imienia – Lolek. Uważano go za chłopca utalentowanego i wysportowanego. Regularnie grał w piłkę nożną stojąc często na bramce oraz jeździł na nartach. Bardzo ważnym elementem życia Karola były wycieczki krajoznawcze, a także spacery po okolicy Wadowic. W większości wycieczek towarzyszył mu ojciec.
 

Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1930 roku kontynuował naukę w gimnazjum im. Marcina Wadowity, które ukończył maturą zdaną celująco w 1938 roku.

Jako uczeń wygłosił mowę powitalną na cześć kardynała Adama Sapiehy. Ksiądz kardynał zwrócił uwagę na Karola i wyraził się, że ma nadzieję iż Karol zechce po gimnazjum studiować teologię aby zostać księdzem. Bo takich inteligentnych księży potrzeba. Karol jednak wypowiedział się, że zamierza studiować polonistykę. Chciał bowiem zostać aktorem.

Karol bardzo dobrze się uczył. Już w okresie szkolnym odkrył swoją pasję jaką był teatr. Grywał w licznych przedstawieniach szkolnych. Był także prezesem kółka ministrantów.